بد شكلي ناخن

شكستن ناخن ها
شکنندگی ناخن شکایت خیلی از خانم‌هاست. از آنجایی که در سال‌های اخیر بلندی و آراستگی ناخن به‌عنوان یکی از معیارهای مهم زیبایی تعبیر می‌شود، خانم‌هایی که ناخن شکننده دارند یا باید با کامل نبودن آراستگی‌شان بسازند یا برای کاشت ناخن سراغ آرایشگر بروند.

دلیل اول: اگر ناخن‌ها‌ی‌تان نازک نشده‌اند اما به‌راحتی می‌شکنند، احتمالا خشک شده‌اند. از دست رفتن چربی لازم برای محافظت از ناخن‌ها ممکن است به دلیل بالا رفتن سن یا دلایل دیگر اتفاق بیفتد. اگر دلیل شکنندگی ناخن‌ها‌ی‌تان را درست حدس زده‌اید، آب‌رسانی به آنها (هیدراته کردن) می‌تواند مشکل شما را به راحتی برطرف کند. گذشته از این روش که کلینیک‌های زیبایی از پس انجام آن بر می‌آیند، دو بار یا بیشتر چرب کردن ناخن با روغن‌هایی مثل روغن‌زیتون در روز هم می‌تواند مشکل شما را آرام آرام برطرف کند.

دلیل دوم: تیروئید پرکار شکنندگی ناخن‌ها را هم به همراه می‌آورد. اگر در کنار شکننده بودن ناخن‌های شما، موهای‌تان هم خشک و نازک شده‌اند، هر چه زودتر با یک آزمایش خون فعالیت غده تیروئیدتان را چک کنید.

دلیل سوم: در صورتی که شکنندگی ناخن‌های شما با ورقه‌ورقه شدن عمودی آنها همراه است، باید بدانید که خودتان با دست‌تان سلامت خود را به خطر می‌اندازید. استفاده بیش از اندازه از مواد شوینده، آن هم بدون دستکش آشپزخانه نه تنها این بلا را سر ناخن‌های شما می‌آورد، بلکه خطر مبتلا شدن‌تان به سرطان پوست و بیماری‌های دیگر را هم بالا می‌برد.

فرو رفتن ناخن در پوست

فرو رفتن ناخن در گوشت و پوست بدون
فرو رفتن ناخن در گوشت و پوست عارضه شایعی است که در آن گوشه یا کنار ناخن انگشت پا به درون گوشت نرم اطراف خود رشد می‌کند. نتیجه این وضعیت درد انگشت، قرمزی، ورم و گاهی اوقات، عفونت است. عارضه فرو رفتن ناخن در انگشت معمولاً ناخن انگشت بزرگ پا را درگیر می‌کند.
اغلب می‌توان فرو رفتن ناخن در گوشت پا را در خانه مداوا کرد. اما اگر درد شما شدید و در حال گسترش باشد، می‌توانید به پزشک مراجعه کنید تا او اقداماتی را برای تسکین ناراحتی‌تان انجام داده و برای جلوگیری از عوارض فرو رفتن ناخن در گوشت پا، به شما کمک کند.
اگر مبتلا به دیابت یا سایر عوارضی هستید که باعث کاهش خون‌رسانی به پاهایتان می‌شوند، بیش از سایرین در خطر فرو رفتن ناخن در گوشت پا قرار دارید.

جدا شدن ناخن از بستر

اونیکولیز
اونیکولیز به معنی جدا شدن بدون درد ناخن از بستر آن است. جدا شدن ممکن است از کناره‌ها و یا انتهای دیستال (دور) شروع شود. از علت‌هایی که باعث این حالت می‌شوند می‌توان از پسوریازیس (شایع‌ترین سبب)، هیپرتیروئیدیسم، تروما، عفونت کاندیدیایی، سودومونایی، داروها (مثلاً تتراسایکلین که می‌تواند باعث اونیکولیز حساس به نور شود) و آلرژی‌های تماسی نام برد. کارهای منزل در صورتی که بدون دستکش و سنگین باشد، یکی از علت‌های اونیکولیز محسوب می‌شود. داروهای دیگری که ممکن است باعث اونیکولیز شوند، مینوسیکلین و قرص‌های جلوگیری از بارداری هستند. صفحه ناخن محکم به بافت زیر آن چسبیده است اما در اثر عوامل مختلفی ممکن است انتهای ناخن از بستر بلند شود.

ضربه از علل اصلی و شایع‌ترین دلیل اونیکولیز یا جدا شدن ناخن از بستر است. بین علت‌های سیستمیک برای اونیکولیز می‌توان به کم خونی و برونشکتازی اشاره نمود. بغیر از پسوریازیس که درگیری شناخته شده‌ای در اونیکولیز دارد، لیکن پلان هم می‌تواند باعث اونیکولیز شود. تا ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس درگیری ناخن دارند. در پسوریازیس ناخن، ممکن است علاوه بر اونیکولیز، نقطه نقطه‌های فرورفته (Pitting) و لکه‌های زردرنگ شفاف زیر ناخن (Oli drop) دیده شود. بیماران مبتلا به اونیکولیز باید از نظر هیپرتیروئیدیسم بررسی شوند.